Verslag

De terugreis is dus geregeld, dat betekend dat we de koffers moesten pakken en het een en ander achter moesten laten. We hadden de laatste dagen gestaag een watervoorraad opgebouwd. Hoe bouw je dat weer af?
Mink had zich erg verheugd op Slide Rock, een natuurlijke waterglijbaan iets boven Sedona. We konden dat nog in de planning opnemen, want we moesten pas in de middag in Phoenix zijn. Dit was een goed uitje om de zinnen even te verzetten en toch nog even te genieten van de vakantie. De kinderen hebben zich prima vermaakt, ook al was het niet al te lang.
Richting Phoenix dus, een prachtige rit, met cactussen naast de weg, zeker drie tot vijf meter hoog. Prachtig, en onverwacht. In Phoenix hebben we de auto afgetankt, en nog even langs McDonalds gegaan (voor de gratis en betrouwbare wifi). Hier de laatste berichten binnengehaald met info over de terugvlucht. De auto ingeleverd en ingecheckt bij een vriendelijke dame van British Airways. We hebben goede plekken in het vliegtuig.

Ik tik dit bericht vanuit de Lobby zone van luchthaven PHX Sky Train. Fijne stoelen, met wifi. De luchthaven verschilt dag en nacht met die van LA. Ze noemen het Amerikas friendliest airport. Zo voelt het ook.

Straks vliegen, mijn zus Linda haalt ons op, da’s ook fijn. Rond 20 uur thuis in Rotterdam. Ik hoop dat de jetlag gaat meevallen, we hebben een aantal zware dagen voor de boeg.