Karin: Arches heeft een wonderbaarlijk landschap. Het zou door kunnen gaan voor het landschap van een verre planeet. Ronde bogen van rode aarde, afgeronde heuvels. Gisteravond hebben we na de bbq rond het kampvuur gezeten. De kids vroegen om kampvuurverhalen. Daarmee bedoelden ze geen spannende verhalen over wilde dieren en andere gevaren. Nee, dat zijn verhalen over vroeger. Omdat het een jaar geleden was dat mijn broer Willem plotseling overleed vertelde ik wat over hem en over mijn leven met mijn zus en broers vroeger. Het was een bijzondere avond. Ondertussen lichtte het achter de bergen steeds opnieuw op. Er was geen donder te horen, alleen maar lichtflitsen in een nachtelijke hemel. Helaas waren er maar even sterren te zien. Dat was het eigenlijke doel in deze woestijndroge camping, bekend om zijn heldere nachten: sterren kijken.
Het onweer kwam midden in de nacht. Nog heftiger dan dat in Bryce., wat een knallen. Gelukkig stonden we dit keer niet onder de bomen en is een camper veilig. Onweer is een van mijn (vele) angsten. Deze vakantie trotseer ik er veel. Daarover later meer. Het is kwart over negen. Om 10 uur moeten we uit checken. Nu eerst koffie. Daarna verder het park verkennen en naar Moab. Zoeken naar een camping met douche. Heb al 4 dagen niet gedoucht en mijn haar moet gewassen.

(Inmiddels op een parkeerterrein buiten de camping)
Gisteren bij het kampvuur vertelde ik dat ik toen ik klein was bang was om onder een viaduct door te lopen, bang als ik was dat het zou instorten. Vanochtend toen iedereen sliep begon ik maar eens met schrijven. Dat was er nog niet van gekomen met al het reizen, rijden, indrukken opdoen, boodschappen, eten en een klein beetje orde houden in de camper die anders heel snel meer op de spreekwoordelijke zwijnenstal zou gaan lijken. Vuil goed op de ene plek, schoon in de kast enzo. Maar vooral met genieten van al het moois. Dat ik dit zou zien, had ik nooit gedacht. Ik word er zo blij van!