Nog niet gepland. Misschien gaan we raften.
Verslag
Superlatieven… Ik heb geprobeerd het in foto’s te vatten. We hebben niet erg vlot internet hier, maar de foto’s volgen snel.
Over angsten trouwens gesproken: hieronder een opsomming van (natuur)verschijnselen die we inmiddels hebben getrotseerd, niet noodzakelijkerwijs angsten hoor!
Maar anders of heftiger dan we gewend zijn.
Zwaartekracht
Zwermen Zwervers
St. Andreasbreuk (in de ochtend voelde ik de camper wat heen en weer zwaaien. O jee, dacht ik. Het was Jorn die zich omdraaide, geen aardbevinkje)
Een slome camperverhuurder
De ongenadige zon
De dreiging van Beren
Brutale chickaroos die ziektes verspreiden
Nogmaals beren
Bosbranden
Slingerende wegen langs diepe afgronden
Middeleeuwse wc
De waarschuwing voor Mountain Lions
Overhangende rotsen
Dreiging van vallende rotsen. (Je ziet soms rotsen waarbij ik me afvraag hoe die blijven staan)
Zeer dikke mist in bergen van Bryce
Onweer (al 2 nachten)
De gekte van Las Vegas
Mierenplaag (effectief bestreden en in 1 dag weg)
Massa toerisme (vooral Yosemite maar daar viel ’t niet op en in Vegas)
Grote Hoogten
Regenbuien in de woestijn. (Begreep dat het in NL ook noodweer is maar in de ‘woestijn’ hadden we ’t niet verwacht. Overal wordt gewaarschuwd veel water te drinken. Hebben gallons bij ons en veel sap want van al dat water word je zo flauw)
Tot zover 1300 miles
De kinderen. (Gelukkig worden ze steeds relaxter en zitten elkaar minder in de haren. Letterlijk want die van Vera komen we overal in de camper tegen. Om van Mink zijn ochtendhumeur maar te zwijgen!)
Mink heeft trouwens gisteren het kampvuur op zijn eigen manier uitgemaakt, althans bijna. Maar dat vertelt hij vast zelf.
Jorn:
Na een onrustige onweer-en-regen-nacht, moesten we 10 uur alweer van onze plek af. Met ruziënde kinderen achterin rustig de berg weer afgereden, met nog een paar -superlatief invoegen- uitzichten en ditto rotspartijen. In Moab (dat ligt tien minuten vanaf Arches hebben we een partijtje raften geboekt voor morgenochtend. Verder is er weer wifi, douches, hook-up en dorpsleven.
We blijven deze nacht dus in Moab, voornamelijk om wat bij te komen. Mijn medicijnen doen ’t niet altijd optimaal tijdens dit afwisselende en inspannende avontuur. Vooral de drukte en warmte van San Francisco en Las Vegas hebben erin gehakt. Maar zoals altijd, gaan we gewoon door en proberen we volop te genieten. Dat lukt over het algemeen prima, woorden schieten vaak tekort. Ook de foto’s vertellen maar het halve verhaal. (Maar deze geven straks wel houvast aan de herinneringen.)
Voor mijn gevoel zijn we hier al een maand of wat, dus met nog een week voor de boeg zijn we straks een half jaar in de States geweest, da’s toch wel waar voor je geld!
Heb hartelijk moeten lachen om wat jullie schrijven! De kinderen en Erwin werden meteen nieuwsgierig en wilden weten “waarom ik zo moest lachen”. Hier was het een regenachtige dag, afgewisseld met zon en soms onweer. Ga morgen weer verder lezen en ben benieuwd of jullie zijn gaan raften. Slaap lekker voor zo!