Stuwmeer
Verslag
Het is voor ons te warm in Page. 36 graden, bijna onbewolkt, een flauw windje, het is om te puffen. Na de boottocht over Lake Powell zochten we een plek om te zwemmen in het meer. Maar nergens was schaduw te vinden en het was nog een flink stuk lopen vanaf de camper naar de waterkant. Dus dit idee kan bij het rijtje geschrapte plannen.
De boottocht over het meer was heel leuk. Het groen-blauwe van het water kleurde prachtig tegen de zandstenen rotsen. Het meer is heel groot. Waar wij waren, bij Page, was er voor onze begrippen weinig te doen op het water. De bodem was heel rotsig en hier en daar (maar waar?) heel ondiep, je moest echt in de vrij smalle vaargeul blijven.
Geschrapte plannen:
De Narrows lopen. Een wandelroute waar je steeds meer ingesloten wordt door rotswanden. Om daar te komen moest je door t water lopen. Speciaal daarvoor hadden we waterschoenen aangeschaft. In de folder van Zion had de route de kwalificatie moeilijk. Als het water heel laag staat viel die moeilijkheid erg mee, had ik gelezen. En je kon elk moment omdraaien. Maar de route werd onderhouden dus was niet begaanbaar.
Naar Delicate Arche lopen in Arches. De boog die de voorkant van vele publicaties over Arches siert. De route was overstroomd (ook dat kan in de bijna-woestijn in het Monsoon-seizoen) dus niet begaanbaar. Ook de plek vanwaar je een mooi zicht had op Arches was niet bereikbaar.
Zwemmen in Lake Powell. Te ver en veel te heet.
We staan in Page op een campground. Niet bijzonder, wel schoon en voor de verandering eens snel wifi.
Vandaag hebben we een boottochtje geboekt op Lake Powell. Toen we net uit de haven waren vertrokken dacht ik dat het een lange zit zou worden, zo langzaam ging die boot. Toen we even later plots gingen versnellen, bleek dat je op sommige plekken niet zo snel mag. Man wat gingen we toen ineens hard over het water. Heerlijk windje dan ook. Het doel van de tocht, door de canyons van dit stuwmeer.
Page is een woestijnstad, met een aantrekkingskracht op boten bezitters. Het ziet er wat gek uit. Hele rijen boten op het droge., midden in deze hete woestijn. Hier worden ze gestald, en als je varen wilt, dan zet je je boot op transport, een paar mijl verderop ligt Lake Powel. Het meer is een stuwmeer met een totale kustlijnlengte van meer dan de West-Amerikaanse kustlijn. Op de kaart ziet het er grillig uit. Alle canyons zijn volgelopen met water. Het meer is destijds aangelegd om de drinkwatervoorziening van een aantal grote plaatsen veilig te stellen. Bijkomend wordt er ook elektriciteit opgewekt.
De boten hier zijn, net als de campers, recht en hoekig. De Amerikanen houden blijkbaar niet van afgeronde dingen, die zijn niet efficiënt. Een hoekig ding, is simpel. Vier rechte wanden, ergens opzetten, dak erop: klaar! Da’s simpel toch!? Waar je dat opzet kan van alles zijn. De grond, een drijvend ponton, een frame op wielen, maakt niet uit. Nog even wat gaten erin voor ramen en je drijvend/rijdend huis is klaar.
Het was nog lang warm, we hebben natuurlijk buiten gezeten.
must : horse shoe bend en antelope canyon!!